Dag iedereen,

Na 4 maanden heb ik eindelijk weer een blog voor jullie. Ik heb nooit gedacht dat het zo snel zou gaan. In die 4 maanden zijn er veel dingen gebeurd en heb ik weer heel veel nieuwe dingen gezien en geleerd. Nu is het toch echt zo ver, precies vandaag over 1 maand. Ja, je leest het goed, 1 maand, vlieg ik terug naar huis. Nu het dichterbij komt vind ik het wel steeds moeilijker om afscheid te nemen van iedereen en besef ik dat het toch echt bijna over is. Het jaar waar ik zo veel voor heb moeten doen is bijna over. Wat ik voor al die moeite terug krijg, dan maakt het helemaal niet meer uit.

Toen ik net in Amerika was en hoorde dat sommige studenten hier voor 3 jaar of langer blijven.... Ik dacht dat zij gek waren, maar nu snap ik het wel en ben ik toch wel een beetje jaloers op ze. Niet dat ik jullie niet wil zien en dat ik jullie niet mis, want ik kijk er echt heel erg na uit om iedereen weer te zien en weer mijn eigen dingen te doen. Alleen mijn leven hier in Amerika is toch wel iets wat bij mij hoort en ik voel mij helemaal thuis hier.

Waar ik het meest bang voor ben is dat mijn contact met iedereen hier in Amerika vervaagt. Ik heb thuis de beste vrienden die iemand kan wensen, maar alle vrienden die ik hier heb gemaakt zijn toch ook wel heel erg belangrijk voor mij en ik ga ze zeker heel erg missen. Zonder hun was mijn High School jaar toch echt heel erg anders en zou het toch echt een stuk minder leuk zijn geweest. Zij stonden altijd klaar om mij te helpen en ook met de kleinste dingen zoals met het uitleggen van een opdracht die ik niet snap. Ook om mij hier thuis te laten voelen en te laten voelen dat ik erbij hoor. Ik zou hun daar nooit genoeg dankbaar voor kunnen zijn.

Veel vrienden hebben er over dat ik bijna weg ga en ik zeg altijd dat ik er niet over wil praten, omdat ik mij niet "sad" wil gaan voelen. Ze zeggen ook dat ik terug moet komen en hoe erg zij mij wel gaan missen. Dat vind ik erg fijn om te horen, maar het raakt mij ook. Sommigen moeten zelfs huilen en dat vind ik best moeilijk.

Voordat ik weg ga, ga ik nog super veel genieten en probeer ik nog heel veel leuke dingen te doen met iedereen. Hoe graag ik ook terug wil komen en mijn High School hier af ga maken, moet ik toch echt gaan geloven dat het bijna afgelopen is en dat ik iedereen weer zou zien wanneer ik terug kom om ze te bezoeken.

Verder ben ik in de Spring break naar Hawaï geweest, maar ik denk dat ik daar aparte verhalen voor ga uploaden op mijn blog.

Ik zie en spreek jullie snel. Tot over 1 maand!

Heel veel liefs en groetjes,

Kelly